Hoe het daar begon

Ik zie je nog op het Zandvoorts perron.
Zeewind speelde met je gouden haren.
Je wiegde als was Venus in je  gevaren.
Het gaf je jurk de schitter van een trouwjapon.

Het geluk me aan je zijde te scharen!
Maar er dreven wolken voor onze zon:
Nevels van ver, ver voorbij Orion.
Uren kon je naar de sterren staren ...

En dat begon me zorgen te baren
toen je flonkering zo aan diepte won
dat ik je Venusvuur niet temmen kon.

Dat je wegdreef, kon je niet verklaren.
En ik, ik kan slechts de droom bewaren
hoe daar m'n liefde voor jou begon.