Wislawa's roep 

Ik hoop toch dat je me horen zal!
Dan ben ik maar die iemand die jou vertelt
dat jouw steile sneeuwwoestijn stilaan smelt.
Bedenk je, kom bij me wonen in het dal.

Ik geef je het alfabet. Je staat versteld:
van Shakespeare, Einsteins kijk op het heelal.
ik leer je de schoonheid van het priemgetal,
van muziek die uit de verte aanzwelt.

Heus, niet alles loopt hier uit op wreed gebral,
niet altijd dat het recht van de sterkste geldt.
We ontsteken licht in de zwijnenstal.

Vrouwen baren temidden van het geweld.
Opdat de hoop in de mens niet sterven zal.
Yeti, hoezo dat je juist je pas versnelt?