M'n zuster heeft een wens

Moeder, ik ben zo in mijzelf verstrikt!
Waar ik ben, ben ik brekebeen, zielepoot.
Wat ik doe, doe ik met schoenen vol lood.
Wat ik zeg, is nooit charmant, maar ongelikt.

Het gevoel - alle lichten staan op rood.
Als ik spreek, ben ik 'van lotje getikt'.
Als ik denk, raakt al meer angst losgewrikt.
Ik houd me echt niet langer groot ...

Ik heb al zoveel huiver weggeslikt.
Ik wil zo niet leven! Maar ook niet dood.
Enkel weg van het gevoel dat je STIKT.

Moeder, mag ik terug in je warme schoot?
Ik ben voor het leven gewoon niet geschikt.
Je was om niets voor mij in barensnood.