Maasbruggen Maastricht, Rotterdam. 10 mei 1940 

Hoe kan Krieghetze en Judenrein-getier
een beschaafd volk zozeer ringeloren?
Miljoenen, die trouw hebben gezworen
aan der Führer en diens Nazibanier ...

Das Reich trok dodelijk diepe voren.
Bracht leed en verderf naar dit stadskwartier.
Nu herdenken we op de gedenksteen hier
hen, die het zwaarste lot was beschoren.

De straten gonzen. Leven en vertier.
Het puin lang geruimd, gewist de sporen.
Hun lot vervaagt in vergeten papier.

Gaat dat mettertijd voorgoed verloren?
Nee!  In het murmelen van de rivier
doet het verdriet van toen zich voor altijd horen.