Hoe het werkt

Omdat ik niets anders weet waarvan meer
wegen gaan naar wat het meest op dit lijkt
en mijn weten dan ook niet verder reikt
dan het gissen naar het punt van wederkeer.

In onwetendheid die niet van me wijkt,
slaat langzaam, gang na gang, dit besef neer:
hoezeer ik ook het overzicht begeer,
is het de loop der dingen waarvan blijkt

dat zij herhaling is, maar telkens weer
in zich spiegelt wat het einde lijkt.
Dat ik blind en doof langs het begin scheer

in de ogen van wie achter mij omkijkt.
Tot het moment dat ik van de rondgang leer
dat zij eeuwig tegen zichzelf in strijkt.